نمیدانم چرا بی تو

دلم سرد است

مثال غنچه ای در برف

پژمردست

نمیدانم چرا بی تو

نفس اهسته می اید

هوای بی تو بودن را

دلم اصلا نمیخواهد

نمیدانم چرا بی تو

صدای خسته ام مرده

نوای خوش نمی اید

صفای سینه ام مرده

نمیدانم چرا بی تو

شقایق ها همه مردند

مگر ابی مگر خورشید

که بی تو سبزه ها مردند

بدون تو هوا سرد است

بدون تو دلم غمگین

بدون تو چشام از اشک

همیشه خیس و هم سنگین 

دلم با بودنت خوش بود

دلم از بودنت شاداب

اگر برگردی این دل را

کنی همچون گلی نایاب